Evo me u Bavarskoj pivnici po imenu Munich, u centru Sidneja. Munich je ustvari naziv grada Münchena na engleskom jeziku. Ovde pod obavezno svratim na pivo i šniclu, svaki put kad sam u Sydneyu. Podsjeća me na naše pivnice, a čitava ulica na beogradsku Skadarliju. Barem je osjećaj takav.
Sydney Harbour Bridge je jedna impozantna gradjevina posebno za nas mostarce koji se svaki put naježimo kad vidimo most! Ovo mi je drugi najljepši most na svijetu!
(nenad)
... da dodam, Harbour Bridge u prevodu ne znači ništa drugo nego Lučki most... pa kud ćeš dalje...
(spagos)
Sydneyska opera (eng. Sydney Opera House) je jedna od najpoznatijih građevina u Sydneyu (Australija), ali i svijetu. Zbog toga je 28. juna 2007. godine uvrštena na UNESCO-ov popis mjesta svjetske baštine u Australiji i Oceaniji. Zgradu opere izgradio je od 1959. do 1973. danski arhitekt Jørn Utzon. Sydneyska opera nalazi se blizu Sydneyskoga lučkoga mosta, te zajedno s njim i okolicom daje jednu prekrasnu sliku. Jedna je od najzaposlenijih koncertnih dvorana na svijetu s više od 1 500 izvedbi i više od 1,2 milijuna posjetitelja svake godine. U njoj djeluje više institucija kao što su: Australijska opera, Australijski balet, Sydneysko Kazalište i Sydneyski simfonijski orkestar. Ona je također i jedna od najvećih turističkih atrakcija u Australiji s više od 7 miilijuna posjetitelja godišnje od kojih oko 300.000 obavi detaljan obilazak s vodičem.
Mjesto na kojem danas stoji opera je nekada bilo mjesto na kojem se nalazila utvrda, koja je osim toga, bilo i skladište. Ovo mjesto je 1958. godine srušeno, da bi u martu 1959. godine, napokon poöela izgradnja opere. Projekt izgradnje je bio podijeljen u tri faze: prva (1959. – 1963.) se sastojala u izgradnji gornjeg dijela podija, druga (1963. – 1967.) je podrazumijevala konstrukciju središnjih dijelova, tj. školjki, dok je treća faza (1967. – 1973.) bila namijenjena završnim radovima u unutrašnjosti Sydneyske opere.
Jørn Utzon je bio nesvjesno uvučen u političke intrige i dezinformisani novinari su ga na kraju prisilili da se povuče iz projekta prije dovršetka izgradnje 1966. god. Bio je optužen da je strašno podcijenio troškove izgradnje, koji su od izvornih 7 milijuna $, do 1973. porasli na 102 milijuna $ (što je više od 14 puta). To je porazno djelovalo na njegovu karijeru koja je stagnirala gotovo 20 godina. Sydneyska opera je s vremenom prepoznata kao Utzonovo remek-djelo i 20. najfotografisanija građevina stoljeća.
Sydneyska opera je svečano otvorena 20. oktobra 1973. godine, deset godina nakon izvornog roka. Otvorila ju je australska Kraljica Elizabeta II. Otvaranje, koje je praćeno vatrometom i izvođenjem Beethovenove Devete simfonije, uživo su prenosili razni mediji.
Sydneyska opera je izgrađena u ekspresionističkom, modernom umjetničkom stilu, s nekoliko prethodno napravljenih velikih betonskih školjaka koje su formirale krov opere. Opera pokriva 18.000 kvadratnih metara (1,8 hektara) zemlje. Također je dugačka 183 i široka 120 metara. Sydneyska opera leži na 580 postavljenih stubova koji su postavljeni na 25 metara ispod površine mora. Obezbjeđuje se strujom čija je potrošnja jednaka potrošnji grada od 25 000 stanovnika. Krov opere je prekriven sa 1,056 miliona blistavo bijelih i krem-bijelih švedskih pločica, koje se povremeno održavaju i zamjenjuju.
Sydneyska opera ima pet pozorišno-koncertnih dvorana, pet studija namijenjenih za izvođenje proba, dvije glavne dvorane, četiri restorana, šest barova kao i mnogobrojne prodavaonice suvenira.
Sidnejski lučki most (Sydney Harbour Bridge)
Sidnejski lučki most je jedna od glavnih znamenitosti Sidneja. Zajedno sa Sidnejskom operom predstavlja simbol ovog grada i cijele Australije. Preko luke Port Jackson, najveće prirodne luke na svijetu, most povezuje sjevernu i južnu obalu Sidneja. Zbog karakterističnog lučnog izgleda dobio je nadimak „vješalica za kaput“ (Coathanger).
“… vidi se iz svakog gradskog
kutka, tako da se prikrada u kadar iz najčudnijih mogućih uglova,
kao ujak koji bi da se uvali u svaki snimak. Idaleka izgleda nekako
galantno uzdržano, veličanstveno ali ne i nametljivo, ali izbliza
se vidi koliko je moćan.”
Ovdje prenosimo neke impresije o
sidnejskom mostu iz knjige “Tamo dole”, autora Bil Brajsona:
Osnovne karakteristike
Sidnejski most je projektovao engleski inženjer Ralph Freeman, radove je izvodila britanska građevinska firma, ali najveće zasluge za njegovu izgradnju pripadaju Australijancu dr Johnu Bradfieldu.
Most je dizajniran i sagrađen po ugledu na njujorški Hell Gate Bridge, sa jednim čeličnim lukom, koji od površine vode do svoje najviše tačke ima raspon od 134 m. U kategoriji jednolučnih čeličnih mostova sidnejski most važi za najviši na svijetu. Po dužini je šesti najduži lučni most, a sve do izgradnje Port Mann Bridge u Vankuveru 2012. godine, bio je i najširi na svijetu.
Preko mosta se odvija željeznički, drumski, biciklistički i pešački saobraćaj. Most ima osam saobraćajnih traka, dve pruge i dve staze za pešake i bicikliste. Glavni put koji preko njega ide je autoput Bradfield, a njegova dužina od 2,4 km čini ga jednim od najkraćih autoputeva u Australiji.
Isto kao i Ajfelov toranj, most se širi tokom vrelih dana i tada može da “poraste” do 18 cm. Za njegovu izgradnju utrošeno je 52.800 tona čelika, 18.000 m³ granita, 95.000 m³ betona i 272.000 l farbe.
Istorijat
Ideja o izgradnji mosta koji bi povezao sjevernu i južnu obalu Sidneja postojala je još od 1815. godine. Prvi put ju je predložio arhitekta Francis Greenway tadašnjem guverneru Novog Južnog Velsa. Iako nije odmah zaživjela, ideja je bila aktuelna tokom cijelog 19. vijeka. Projekat je konačno započet 1914. godine kada je povjeren Johnu Bradfieldu, ali se u njegovu realizaciju krenulo tek nakon Prvog svjetskog rata.
Autor glavnog projekta, upravitelj i nadzornik svih radova bio je Bradfield, dok je detaljniji dizajn mosta izradio Ralph Freeman, inženjer firme koja je izvodila radove. Izgradnja mosta započeta je sredinom 1923. godine, a radovi su završeni osam i po godina kasnije.
Svečano otvaranje
Sidnejski lučki most je zvanično otvoren 19. marta 1932. godine. Sam događaj je privukao veliki broj posmatrača, skoro milion, ali se jedan od njih posebno upisao u istoriju: Francis De Groot, član paramilitarne grupe New Guard. Pred sam čin zvaničnog otvaranja mosta, Francis je dojurio na konju i svojim mačem presekao vrpcu „u ime kralja i naroda Novog Južnog Velsa“. Istog trena je uhapšen, vrpca je ponovo svezana, a zatim i zvanično presječena od strane tadašnjeg guvernera.
Zlatne makaze korišćene u ovoj ceremoniji bile su upotrebljene i prilikom svečanog otvaranja Bayonne Bridgea u Njujorku, godinu dana ranije.
Održavanje mosta
Danas preko sidnejskog mosta dnevno pređe 200 vozova, 170.000 automobila i 1.500 biciklista. Da bi bio bezbjedan za saobraćaj most se svakodnevno kontroliše i održava. Najznačajniji radovi na održavanju uključuju zaštitu čelične konstrukcije od korozije, čija je površina velika kao 60 fudbalskih terena. Prilikom farbanja koriste se specijalne brzosušeće boje, kako kapljice ne bi padale na vozila ili površinu mosta.
Od 2013. godine dva robota pod imenom Rosie i Sandy, specijalno dizajnirana na Tehnološkom univerzitetu u Sidneju, zadužena su za održavanje najopasnijih dionica čelične konstrukcije.
Turističke atrakcije
Sidnejski most je privlačio turiste čak i tokom izgradnje, a dvije godine nakon otvaranja njegov jugoistočni pilon je postao prava turistička atrakcija. Na vrhu pilona, koji je visok 87 m i do koga se stiže za 200 koraka, postojali su kamera obskura, teleskop, muzej Aboridžina, priređivale su se i izložbe, a danas je tu muzej vezan za izgradnju mosta i vidikovac sa pogledom na grad.
Tokom proslave Nove godine u Sidneju, Sidnejski lučki most postaje centar svih zbivanja zbog već tradicionalno grandioznog i tehnički najrazvijenijeg vatrometa.
Ali glavna i najveća turistička atrakcija jeste penjanje organizovanim turama na most (Bridge Climb). U zavisnosti od odabrane lakše ili teže ture, ovo uzbudljivo iskustvo nudi nezaboravan pogled sa vrha najvećeg čeličnog luka na svijetu, ali i mogućnost da se most i njegova veleljepna čelična konstrukcija istraži i pogleda izbliza.
(budikengur.com)
(spagos)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen