Jutro nad Mostarom

 

(objavljeno na facebooku dana 28. maja 2024, autorica Seadeta Bela Jurić/USA,

fotografija Ceycky, twitter)

Rumeni se zora ,

bjeličasta izmaglica pala iznad Mostara ,

sa Šarica sahat kule sahat otkucava,

začu se Ezan i zvonjava zvona,

rumene zrake stidljivo se spuštaju niz Forticu,

sjajnim sjajem obasjaše Alem kamen na munari,

zasjaji kupola Saborne crkve i križ na Katedrali,

raspršti se magla nad Mostarom,

sinu sunce probudi čaršiju.

Začuše se prvi koraci ,

zaškripiše ćepeneci i baglame,

to esnafi otvaraju dućane,

začuše se čekići i kucnji,

razli se miris kahve po mahalama i sokacima,

raja sjedi pod košćelom starom

pije kahvu i egleniše o danu.

Melade cure klepeću nanulama, odjekuje kaldrma

u rukama nose po dva ibrika vode ,

da sa njom zaliju cvijeće u sofama.

Ribaju se basamaci i tavan, pa avlija zablista čistoćom,

po avliji razli se opojni miris alkatmera, đula, zumbula i mesliđana,

rumene ružice raznolikim bojama mame leptire i ptice.

Inose se ćenari i čilimi, na sećije meću šilte i

jastuci sa keranim jambezama .

Ređaju se ščemlije okolo sinije, na sinije

iznose slastice,da uz kahvu osladi se duša,

da u miru i mirisu đula ispije se prvi fildžan kahve

nek dan počne uz merak i sevdisanje.

Seadeta Bela Jurić