Kraj pendžera

Kraj pendžera Jusuf stari,
kahvu pije čibuk žari,
gleda šeher grad i sjeća se davnih dana,
onog vakta i zemana,
kad je bio mlad.

Ko' jelen je Jusuf bio,
konje jaho vino pio,
Jusuf soko siv,
s djevojkama ašikovo'
uz sargiju pjevat'
znao kao niko živ.

Šta je život, par koraka,
od avlije do sokaka,
kratak, kaljav put,
plače Jusuf mutna čela,
a niz bradu suza vrela,
kaplje na dlan žut.

 

(narodna)