1. februara
2020. godine obilježava se dan Robinson
Crusoe. Dan sjećanja uveli su 1999. godine urednici poznate američke
knjige kalendara.
Toga dana ustvari se
obilježava dan spasa avanturiste
Aleksandra Selkirka. On se smatra uzorom
lika Robinsona Crusoea iz istoimenog romana Daniela
Defoa i ostalih sa sudbinom
Robinsonade.
Alexander Selkirk bio je član
posade broda privatnika Williama Dampiera, koji
je 1704. godine nakon spora sa svojim kapetanom jednostavno
ostavljen na pustom ostrvu Mas a
Tierra, dijelu arhipelaga Juan Fernández, koji se danas zove imenom Robinsón Crusoe. Budući da je ostrvo nudilo dovoljno pitke
vode, voća, ribe i tuljana, a Selkirk je pokazao odgovarajuću
vještinu korištenja tih resursa, uspio je preživjeti na ostrvu.
Selkirk je na ostrvu proveo
četiri godine i četiri mjeseca, sve dok ga nisu
spasili 1. februara 1709. nije spasio (izračunato prema
čileanskom standardnom kalendaru).
Po povratku u Englesku, Richard Steele
je oslikao Selkirkovu priču i objavio je
1713. godine u The Englishman. Taj tekst je
vjerovatno bio inspiracija autoru Danielu Defoeu za njegov
roman Robinson Crusoe. Robinson Crusoe je priča
o mornaru, koji je nekoliko godina proveo na pustom
ostrvu nakon brodoloma.
Knjiga je objavljena 1719. godine i smatra se prvim engleskim
romanom.
Prema njegovim riječima, književni motiv zarobljavanja na
nekom ostrvu naziva se i Robinsonada.
U romanu mornar
Robinson Crusoe 28 provodi 28 godina sam na
nenaseljenom ostrvu, ispred obale
Amerike, u blizini ušća velike rijeke Oroonoque. Na kopnu su
ga izbacili morski talasi, nakon
brodoloma, u kojem su poginuli svi članovi
posade, osim njega. Na kraju priče konačno su ga
oslobodili gusari. (sa
Wikipedije).
Ovaj tekst je preuzet sa
www.kleiner-kalender.de.
(spagos)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen