Neki to vole crveno

 

Danas je dan ruža za usne, jednog do sada najprodavanijeg kozmetičkog proizvoda. Neki to jednostavno vole crveno.

Prvi ruž za usne se sastojao od ricinusovog ulja, jelenjeg loja, pčelinjeg voska i crvene pomade. Pariški proizvođač parfema predstavio ga je, nježno umotanog u maramicu, na Svjetskoj izložbi u Amsterdamu 1883. godine. A onda je ruž započeo svoj trijumfalni marš.

Ali ljudi su se šminkali mnogo ranije. U starom Egiptu, muškarci i žene su sami sebe slikali: Crveni ruž su dobijali od zgnječenih crvenih vaški.

U staroj Grčkoj, prostitutke su nosile crvene usne kako bi skrenule pažnju na svoju profesiju.

I kraljica Elizabeta I, još u 16. vijeku, klela se u mješavinu gumiarabika, smokvinog mlijeka, bjelanca i crvenih vaški.

Oko 1900. Guerlain olovka je bila upakovana u emajliranu srebrnu kutiju i tako postala važan dodatak za rane filmske dive.

Francuskinja Sarah Bernhardt († 78) je čak koristila svoje džepno ogledalo za nanošenje karmina u javnosti – što je bilo skandalozno u to vrijeme.

U to vrijeme nije se prvenstveno radilo o erotici, već o emancipaciji. Crvene usne su bile politička izjava. Sufražetkinje su nosile jarkocrvenu šminku dok su marširali Vašingtonom 1913. godine, boreći se za pravo glasa žena.

Kasnija kozmetička poduzetnica Elizabeth Arden († 87) također je demonstrirala i dijelila besplatne uzorke svog ruža za usne.

Tokom Drugog svetskog rata čak je bilo obavezno da britanske i američke žene vojnici nose "Victory Red" ili "Patriot Red". Trebalo je da pokažu upornost i da se razlikuju od uglavnom nenašminkanih Njemica.

Izumom twist-up karmina 1949. godine, crvene usne su konačno postale statusni simbol, i to ne samo za filmske zvijezde.

Prodaja je oppala tokom potrebe za nošenjem maski: ali sada se opet sve više koristi mješavina ulja, voska, boje, titan dioksida i omekšivača.

Žene Evrope preferiraju različite nijanse: A naravno, neki vole baš koraljno crvenu.

(bams)

(NovaSloboda.ba)