Poluostrvo Otago je dugo 30 i široko
12 kilometara, a nalazi se na jugu Novog Zelanda i sastavni je dio
obilaska Južne rute. Poluostrvo pripada gradskom području grada
Dunedina i proteže se od centra grada u pravcu sjevera, i Tihom
okeanu.
Nekada je poluostrvo bilo rub kratera
ugašenog vulkana, koji je svojim erupcijama stvorio raznovrstan
krajolik sa pelijepim pogledima na dolinu, zaliv, okean i luku Otego.
Od tada potiču i ove interesantne
ogromne kugla, koje i danas stoje razbacane na samoj obali mora.
Poluostrvo je nastalo tokom tri velike erupcije vulkana, prije 11 do
13 miliona godina,a centar erupcije je bo između današnjih mjesta
Port Chalmeiras i Portobello. Vulkan je bio aktivan van mora,
direktno na obali, koja je tada bila ravna, tako da je lava tekla u
dva pravca prateći korito današnje luke Ortego. Nakon gašenja
vulkana pojavili su se djelimično nježni i robusni pejsaž, kakvi
su i danas. U početku je to bilo samo ostrvo, koje se vremenom
povezalo sa kopnom. Danas se centar Dunedina nalazi tačno na tom
mjestu.
U kasno popodne 24. februara 1770.
godine na ovo mjesto je uplovio kapetan James Cook. On je odmah
primjetio da se tu nalazi velika kolonija foka, a lovci na foke i
kitove su ovdje pronašli bogato lovište. Lovac na foke John
Boultbee bio je prvi koji je osnovao naselje i stanicu za lov, kako
je to dokumentovano 1820. godine. Nakon toga braća Weller dolaze iz
Sydneya 1831. godine i osnivaju stanicu za lov na kitove. Mjesto je i
danas oznato kao Wellers Rock. Prvi škotski nasljenici su se ovdje
naselili 1848. godine, sa ciljem lova na kitove.
Dolaskom Evropljana među Maore su
došle i nove bolesti čime je njihova populacija postala još
ugroženija. Oko 1848. godine na Otegu je bilo još oko 100 Maor, uz
šokantne uslove života koji su tamo preovladavali.
Sa organizovanim naseljavanjen regiona
Otago došlo je i do dramatične promjene životinjskog i biljnog
svijeta na poluostrvu. Doduše teren je ostao kakav je i bilo, ali
su šuma i zaliv prilagođavani za uzgoj krava i proizvodnju mlijeka.
A šume, grmlje i domaće biljke pale su kao žrtve zbog pretvaranja
u „egzotične“ pašnjake. Male farme za uzgoj krava i udruženja
rasla su kao gljive poslije kiše. Prva mliječna kooperativa
pojavila se 1871. godine, a veliki proizvođači mlijeka su već tada
su Dunedin obezbjeđivali mlijekom i mliječnim proizvodima.
Na razmeđu vijekova na poluostrvo
Otego dolazi sve više osoba koje traže odmor i slobodne aktivnosti,
pa su u tu svrhu organizovana područja za odmor i rekreaciju
Portobello, Broad Bay, Macandrew Bay i Hoopers Inlet. Oko 1914.
godine uzgoj krava zamjenjuje uzgoj ovaca, što je donosilo više
novca, a ceste i ulice su postale prohodljivije. Turizam za odmor je
imao pozitivan uticaj na poboljšanje infrastrukture, a od mjesta za
odmor vrlo brzo su nastala naseljena mjesta. Uz to je Macandrew Bay
postao poznat po svojim jedriličarskim regatama. Lagano je i mjesto
Otago postajalo interesantno mjesto za bolje stojeće ljudi.
Najpoznatiji primjer za to je bankar William Larnach koji je 1871.
godine izgradio jedini dvorac u istoriji na Novom Zelandu, tu se
naselio sa svojom familijom, ali je zbog bankrota na kraju izvršio
samoubistvo.
Od početka prošlog stoljeća, pa sve
do danas, broj stalnih stanovnika je skoro nepromjenjiv, ali se zato
broj turista i posjetilaca stalno povećava.
Poluostrvo se danas, kao i prije,
koristi za poljoprivredu, ali je istovremeno i stambeni i turistički
refugium sa visokim rejtingom u turističkom i obrazovnom svijetu.
(geo)
Smail Špago
(NovaSloboda.ba)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen